Roadtrip Namibië

Sinds een aantal jaar vliegt de KLM rechtstreeks van Amsterdam naar Windhoek met een tussenlanding gehad op Luanda in Angola. De vlucht duurt zo’n 11 à 12 uur inclusief tussenlanding. Het is in Namibië 1 uur later dan in Nederland. In onze zomer is het winter in Namibië. In de zomer kan het overdag 20 a 25 graden zijn, maar in de nacht kan de temperatuur rond het vriespunt zijn. 

Huren van een 4×4

Bij de voorbereiding van deze reis hadden we contact gezocht een Nederlander, die vaak in Namibië is en contacten heeft met autoverhuurders. Daardoor kan hij voordeliger een huurauto regelen http://www.autohuurnamibie.nl/ Je betaalt hem dan een klein percentage, maar dan regelt hij dus ook de transfer van en naar het vliegveld en je krijgt een persoonlijk gesprek met allerlei tips en voorbeeldroutes. Wij gingen uiteindelijk in zee met Caprivi carhire. 
Tip: Boek de campings in de Sossusvlei en Etosha ruim van tevoren. Deze zijn snel vol. Sommige campings kan je boeken bij de NRW https://www.nwr.com.na en sommige bij de lodges zelf.

Reisroute Namibië met een 4×4 (4 weken)

Dag 1: Windhoek

Hou er rekening mee dat de douane lang kan duren. Wij hebben zo’n anderhalf uur schuifelend in de rij gestaan. Je kan op het vliegveld gelijk contant geld pinnen. Bij het verlaten van het vliegveld staat iemand van het autoverhuurbedrijf op je te wachten. Deze zet je af bij het hotel. Wij hadden via booking.com hotel Steiner geboekt voor 1 nacht. Om Windhoek te bekijken heb je aan 1 dag genoeg. Wij kozen ervoor om dat aan het eind van de reis te doen. Bij een supermarkt in de buurt kan je wat drinken en eten in slaan voor die avond. Houdt er rekening mee dat de winkels vanaf zaterdag 13.00 t/m zondag geen alcohol verkopen, mocht je daar zin in hebben. In een bar of hotel kan je dit wel nuttigen. Zij hebben daar wel een vergunning voor. 

Het is niet verstandig om in het donker in Windhoek rond te lopen. Omdat je de huurauto pas de volgende ochtend krijgt kan je dan beter een taxi nemen naar een restaurant. Joe’s beerhouse is een populaire leuke tent. De inrichting is al een belevenis op zich. Je kan er bijzondere spiezen eten met koedoevlees, krokodillevlees, onix, zebra en springbokvlees. In dit café zitten allerlei mensen aan één tafel. Zo heb je gelijk leuke gesprekken. 

Dag 2; Windhoek-Stampriet 286 km

De volgende dag word je vanaf je hotel opgehaald en meegenomen naar het autoverhuurbedrijf. We kregen een Toyota Hilux mee, met een tent op het dak. Als je met kinderen reist kan je ook een auto huren met 2 tenten. De auto is gevuld met allerlei kampeerbenodigdheden zoals een koelkast, een gasfles, pannen, bekers, borden, bestek e.d. Er hangen foto’s van gecrashte auto’s van het verhuurbedrijf. Dat is als waarschuwing voor te hard rijden. Op asfaltwegen mag je 100 en op gravelwegen 80 km per uur. Kijk goed naar het profiel op de banden, want wij hadden in de 4 weken 3x een lekke band. Na de financiële afwikkeling en een uitgebreide uitleg kan je op pad.

Vlakbij is een grote supermarkt waar je boodschappen in kan slaan. Zoals vlees en hout voor de braai (barbecue). Op elke campingplaats is namelijk een vaste braai. Het is wel even wennen om links te rijden. Na een tijdje gaat de asfaltweg over in een gravelweg. Je stopt dan even om de auto in een andere stand te zetten. Daarna volgt een weg door de uitgestrekte vlakte, die wel 200 km lang is. Onderweg kom je maar een handvol auto’s tegen. Onderweg kan je al wat dieren zien, zoals bavianen, springbokken en parelhoenders. 

Wij hadden na een uur al een lekke band. Ondanks de uitleg is voor het eerst een band verwisselen best lastig. Gelukkig kwam er na 10 minuten al een boer voorbij, die ons weer op weg hielp.

Je kan vooraf een kampeerplaats online boeken bij de Gondwana Kalahari farmhouse. Deze ligt in de regio van de Kalahari woestijn. Het is eigenlijk een semi-woestijn, omdat er nog wel wat regen valt. De camping bestaat uit 9 ruime plaatsen met een braai, een kraan en een lamp tussen een aantal palmbomen. 

Dag 3 en 4: Stampriet- Kalahari game lodge 236 km

Na een 4 uur durende rit over een gravelweg door de savanne kom je aan bij de gate van de Kalahari game lodge. https://www.kalaharigamelodge.com.na

Je moet daarna nog 5 minuten door het zand rijden. Op de campsite heb je een klein huisje, dat bij de plaats hoort. In dat huisje is een aanrechtje, een toilet, een veranda en een douche. De verlichting is op zonne-energie, maar voor het douchen moeten je eerst de boiler met hout een half uur warm stoken.

De kampeerplek ligt prachtig in de natuur. De springbokken lopen langs de plaats en de volgende kampeerplek is 100 meter verderop. Je kan bij de receptie diverse activiteiten boeken en je kan ook een 4×4 drive zelf doen over het terrein, als je dat al durft.

Het complex (receptie, lodges, eetzaal) ligt op een mooie locatie aan de oever van een drooggevallen rivier. Voor de receptie ligt een zwembad, met zitjes en daarachter ligt een drinkplaats, zodat je dieren kunt spotten vanaf het terras en de luxe lodges. Er zijn 8 lodges en 6 kampeerplekken.

Aan het eind van de middag is er een sunset tour. Een terreinwagen haalt je op bij de kampeerplek. Tijdens de rit rijd je over heuvelachtig rood woestijnzand. Onderweg zie je springbokken, oryxen en steenbokken.

Aan het eind van de rit ga je naar een uitkijkpunt, waar de gids een koelbox met drankjes en hapjes tevoorschijn haalt. Op het uitkijkpunt kan je genieten van de zonsondergang. 

Dag 5; Woensdag 25 juli Kalahari lodge- Hobas campsite (Fish river Canyon) 400 km

Je vertrekt vroeg, aangezien je een lange rit voor de boeg hebt. Onderweg kom je langs de ‘Mesosaurus Fossil Site’

Daar zijn ook kokerbomen te zien. Je wordt rondgeleid door Giel. Zijn voorouders waren in 1710 vanuit Nederland naar Zuid- Afrika verhuisd. De ouders van Giel waren naar Namibië geëmigreerd. Daar is hij geboren in de stad Keetmanshoop, vlakbij deze site. Hij had in 1973 land gekocht om schapen en geiten te houden. Na 18 jaar boeren was hij aan het werk toen zijn zoon op een steen sloeg en er een fossiel te zien was.

Giel vertelde dat hij dacht dat hij een fossiel van een salamander had gevonden, maar zijn zwager, die professor was aan de universiteit had ontdekt dat het van een mesosaurus was. Dit was een bewijs dat het gebied miljoenen jaren geleden een moeras was. Er zijn ook fossielen van de mesosaurus gevonden in Zuid-Amerika. Dat is een bewijs dat Amerika en Afrika tegen elkaar hebben gezeten. Tenslotte leidde hij ons naar een plek met kokerbomen.

Deze bomen zijn eigenlijk geen bomen maar planten. Ze zijn familie van de Aloë vera. Ze wortelen niet diep en houden heel lang vocht vast. De Bosjesmannen maakten pijlenkokers van de takken. Vandaar de naam kokerboom. De kokerbomen staan op rotsen in bijzondere formaties. De stenen zijn oorspronkelijk magma, dat gestold is. Door erosie ontstaan er scheuren, zowel horizontaal als verticaal, waardoor het lijkt alsof mensen de blokken op elkaar hebben gestapeld. Door de verschillende spanningen in de stenen, is de resonantie anders. Daardoor ontstaan er verschillende toonhoogten.

Onderweg kan je in Keetmanshoop lunchen, tanken en boodschappen inslaan voor het laatste stuk richting Fish River Canyon. Dit is de 2^e grootste kloof ter wereld na de Grand Canyon. Let op dat je niet je tomtom, maar de borden volgt. Dan volg je namelijk de nieuwe weg.

De Hobas campsite is een staatscamping (NRW). Je betaalt bij aankomst entree voor het nationaal park en je checkt in op de camping. 

Dag 6; Hobas

De Fish River Canyon ligt in het Gondwana Canyon Nationaal Park . De canyon is 10 km verwijderd van de Hobas-camping. De camping is van de NRW (Namibia Wildlife Resorts). De staatscamping is prima geregeld, maar het mist wat gezelligheid en sfeer, dat een camping bij een lodge wel heeft. Het personeel doet zijn werk, maar is niet bijzonder vriendelijk. Dat vonden wij trouwens van alle NRW-campings. Let erop dat je geen spullen buiten laat staan, want de bavianen halen alles overhoop. 
Onderweg naar Fish River Canyon kan je kijken bij de Main viewpoint, Hikers point, Sunset point en Rockies point. Het uitzicht is prachtig. 

Bij het Canon Roadhouse kan je wat eten en drinken. Deze ligt 20 km verderop. Bij deze lodge en restaurant staan allerlei wrakken van auto’s in de tuin. Dat geeft een nostalgisch effect. Het hele gebouw is verder ingericht met oude spullen zoals een benzinepomp, oude reclameborden, een vrachtwagen e.d. 

Dag 7: Hobas- Aus 365 km

Na zo’n 35 km kan je stoppen bij Ai -Ais. Dit ligt aan de zuid-kant van de Fish River Canyon. Je kan een stukje door de rivierbedding lopen, waar nog wel wat water in staat en daardoor is er gelijk wat begroeiing. Verder is Ai-Ais bekend om zijn heet-water bron. Deze bron is 65 graden en zij gebruiken deze bron ook voor de welness en het om het zwembad mee te verwarmen. Overal zijn de zwembaden nogal koud in de winter, maar dit zwembad heeft heerlijk warm water.

Het is een idyllisch plekje. Je kan hier ook overnachten Het complex is erg mooi en de campsite is als een oase in de woestijn. De route loopt vervolgens ook zo’n 100 km langs de Oranje rivier. Deze rivier is de grens tussen Zuid- Afrika en Namibië. Deze weg loopt door het Ai- Ais/Richtersveld transfrontier Park. 

De campsite van Klein aus vista ligt prachtig tussen de rotsen. Er staat een boom, met een enorm nest. Er gaan een heleboel vogeltjes in en uit. Dit zijn republikeinwevertjes. Deze vogels zijn koloniebroeders en maken een gezamenlijk nest van wel 7 meter lang. Deze kan wel een ton zwaar worden. Dit nest wordt meerdere jaren gebruikt. Deze vogel komt alleen voor in het noorden van Zuid-Afrika, delen van Botswana en Namibië. Je hebt op de campsite in de avond een prachtige sterrenhemel. 

Dag 8: Aus- Lüderitz 120 km

Aus ligt aan de rand van de Namib-woestijn. Vanaf de campsite kan je een mooie wandeling maken. 

10 km voor Luderitz ligt Kolmanskop. Dit is een spookstadje, dat ooit door de Duitsers gesticht werd omdat er diamanten waren ontdekt in 1908. Dit stadje ligt in de woestijn en was toen van alle gemakken voorzien. Er was een bakker, een kegelbaan, een gymzaal, een theater, een ijsfabriek om het bier te koelen e.d. Deze gebouwen staan er nog allemaal en kan je ook bekijken. Tegen 1950 verliet men deze stad, omdat de diamantprijs daalde en omdat er zuidelijker bij Oranjemund waardevollere diamanten werden gevonden. Het stadje kwam ten prooi aan het woestijnzand en werd na verloop van jaren een hemel voor fotografie- liefhebbers. Je kan in de huizen die half onder het zand zijn bedolven mooie foto’s maken.

In Lüderitz hadden we geboekt bij Commorant house. Dit hotel ligt op Shark Island en heeft een schitterend uitzicht met een balkon aan de Atlantische oceaan. Je kan vanaf Lüderitz een boottocht richting Halifax Island boeken, waar je pinguïns kan zien. 

Lüderitz is ook ooit gesticht door Duitsers. Er zijn daarom nog veel koloniale gebouwen uit die tijd (1885-1915) in mooie kleuren. 

Dag 9: Lüderitz

De catamaran naar Halifax Island vertrekt om 8.00 uur. Je krijgt allemaal een dekentje. Deze is ook nodig, want het is in de winter nog koud zo vroeg in de ochtend en op zee. Onderweg kan je dolfijnen en pelsrobben zien.

Bij Halifax Island kan je goed naar de zwartvoetpinguïns kijken vanaf de boot. Ook zijn er flamingo’s en aalscholvers. 

Bij Garden’s café kan je heerlijk lunchen. Reserveren is verstandig. 

Dag 11: Lüderitz- Kanaän Desert Retreat 250 km

De route door de Namib woestijn is prachtig, soms over rood zand met bergen langs de weg en soms over geelwit gravel met een lege vlakte. Kanaän dessert Retreat ligt prachtig. Bij de receptie kan je iets eten en drinken.

Er zijn 8 grote campsites met een eigen hokje met douche, toilet en keukenblokje. Dit hokje is eigenlijk een huisje van palen met tentdoek eromheen. Vanaf je kampeerplaats kijk je over de vlakte met zand, lage begroeiing en bergen op de achtergrond. De zonsondergang is prachtig.

Dag 12: Kanaän Desert Retreat- Little Sossus campsite 200 km

De Sossus vlei is één van de hoogtepunten van Namibië. Je rijdt door het Namib rand private nature reserve. De wegen zijn zo rustig, dat je makkelijk op de weg kan stoppen om een foto te maken van bijvoorbeeld zebra’s. Tegemoetkomende auto’s zie je door de stofwolk lang van tevoren aankomen. In het dorpje Betta kan je tanken, een kopje koffie drinken en hout en vlees meenemen. Wij hadden geboekt bij de camping van de Little Sossus Lodge. Deze camping is nog een flink stuk rijden van de Sossus Vlei. Je kan beter in Sesriem een plekje zoeken, maar bij ons was die camping al een half jaar van tevoren volgeboekt. Er is stroom bij plaats. Dat is fijn om wat apparaten op te laden en je hebt een lampje bij de tent. Er is ook een zwembad, maar in de winter kan het water erg koud zijn.

Dag 13: Sossus Vlei

Sossus Vlei ligt in het Namib Naukluft Park in Sesriem. Je koopt eerst een permit om naar binnen te mogen. Vervolgens rijdt je 60 km over een asfaltweg naar de Sossus Vlei. Na 60 km is een grote parkeerplaats. Alleen 4×4 auto’s mogen dan verder rijden door het zand.

Anderen moeten of 5 km lopen of een shuttlebus nemen. Na 2 weken ervaring met rijden in zand, lukt het best om zelf te rijden met de auto in de goede stand (L4) en de extra power-knop. Na 5 km is er weer een parkeerplaats. Je loopt vervolgens nog 1 km door de woestijn om bij Dead Vlei te komen. Het is in de winter nog zo’n 15 graden om 11.00 uur, dus prima temperatuur om te lopen met een vestje aan. De dead Vlei is een vallei tussen rode zandduinen met uit het zand stekende dode kameeldoornbomen.

Vroeger was deze vallei het einde van de Tsauchab rivier. Door klimaatverandering hebben de zandduinen nu de rivier geblokkeerd en zijn de bomen doodgegaan. Er zijn geen insecten. Daardoor konden de bomen blijven bestaan. Sommige zijn wel 900 jaar oud. Het levert prachtige foto’s op. 

Aan het einde van de vallei staat ‘Big Daddy’, een mega-hoge duin. Het duurt een uur om deze te beklimmen. Vandaar heb je een prachtig uitzicht over de duinen. 

Terug op de parkeerplaats rijd je in een paar minuten door naar de Sossus Vlei. Op de terugweg naar de ingang kan je nog stoppen bij Duin 45. Deze duin staat 45 km van de ingang vandaan. Het is veel gefotografeerd en beklommen. 

Dag 14: Little Sossus lodge- Walvis Bay 330 km

Het is leuk om voor je reis het boek ‘Solitaire, een thuis in de Namibische woestijn’ van Ton van der Lee te lezen. Het gaat over een Nederlandse filmproducent, die zijn overvolle leven in Nederland zat was en naar Afrika vertrok. Hij belandde in Solitaire, een dorp in de Namib woestijn met 4 inwoners, een benzinepomp en een winkeltje. Hier voelt hij zich thuis en begint er een camping en een klein restaurant, bedoeld voor de reizigers, die richting Sossus Vlei reizen. 

Je kan Solitaire bezoeken op de weg naar de volgende bestemming, gelijk tanken en je lekke band laten plakken. Het is een goed lopend terrein met een camping, lodges, een benzinepomp, een populaire bakkerij met de beroemde appletaart en het café van der Lee. Het is een groot succes geworden, maar Ton van der Lee is inmiddels vetrokken. Het boek is dan ook al 17 jaar oud.

Je rijdt vervolgens over de Steenbokskeerkring en door de mooie ‘Gaub’ pas en de ‘Kuiseb’ pas richting Walvis Bay.

Dit is een moderne havenstad. We verbleven in het Langholm Hotel.

Ook in Walvis Bay kan je met een Catamarantocht mee, maar op deze boottocht eet je oesters op de boot en kan je flamingo’s zien. Net als Lüderitz ligt Walvis Bay aan de Atlantische oceaan. Het is fris aan de kust. Namibië ligt namelijk aan een koude golfstroom vanuit Antartica. 

Dag 15 en 16: Walvis Bay- Swakopmund 40km

Om 8.30 word je opgehaald om naar de catamaran te worden gebracht. Het is hier toeristischer dan in Lüderitz en er varen daarom meerdere boten. De boten varen allemaal over de lagune richting Pelican point, waar je allerlei dieren kan bewonderen. Er zijn een aantal zeeleeuwen die bij elke boot even aan boord springen. Zij zijn gewend dan wat vis te krijgen. De gids kent deze zeeleeuwen bij naam. Ook een aantal pelikanen deden hetzelfde. Tijdens de hele tocht komen ze af en toe op onze boot zitten, gewoon naast je op de reling.

Uiteindelijk hebben wij een kolonie zeeleeuwen gezien, dolfijnen, aalscholvers, pelikanen en een paar flamingo’s. Je kan zelf koffie en thee pakken. Ook word er een tafel klaargemaakt met allerlei hapjes, waaronder oesters en voor ieder een glas champagne. 

Terug aan de wal kan je langs langs de oceaan lopen of rijden. Je ziet vanaf de weg ook flamingo’s 

Het is zo’n 40 minuten rijden naar de volgende stad aan de oceaan; Swakopmund. Onderweg zie je prachtige villawijken, waar de rijke Namibiërs vaak vertoeven in hun zomer.

We hadden geboekt bij Hotel a la Mer. Aan de kust kan je over de ijzeren jetty lopen, een meer dan 100 jaar oude aanlegsteiger. Deze steiger is meerdere malen gerenoveerd. Je hebt een mooi uitzicht op Swakopmund.

De stad heeft een mooie sfeer, mede door de vele Duitse koloniale panden. De stad ziet er door de vele palmbomen, aanwezige stoepen en geasfalteerde wegen keurig uit. Vlakbij de vuurtoren is een markt met allerlei souvenirstalletjes. Er zijn ook leuke moderne winkelstraten waar je vooral veel Duits hoort. Je kan hier zelfs Duitse gerechten bestellen. Dit was vroeger een Duitse havenstad en waarschijnlijk is de taal hier meer blijven hangen, dan in andere delen van Namibië. Daar spreekt men vooral Afrikaans en Engels. Je kan ook de toren beklimmen bij het Moermann-huis. Moerman was een Duitse handelaar die rond 1905 Miljoenen verdiende met zijn handel van Swakopmund naar Hamburg. 

Dag 17: Swakopmund- Brandberg White lady lodge 230 km

Op weg naar Brandberg kan je eerst langs de oceaan naar het noorden via de Skeleton coast richting Cape Cross rijden. De naam Skeleton Coast komt van de vele skeletten van walivissen en wrakken van schepen die langs het strand liggen. De meeste scheepswrakken zijn niet te bereiken, maar al turend langs de kust kom je er wel één tegen op de weg naar Cape Cross.

In de 15^e eeuw zette een Portugees voor het eerst voet aan Wal bij Cape Cross en zette daar een kruis op de kust. Hiervan staat nog een replica. Ook is hier de grootste zeeleeuwenkolonie van het zuiden van Afrika. In de zomer vertoeven hier zo’n 250.000 zeeleeuwen (pelsrobben), nu in de winter zijn dat er nog zo’n 100.000. Na het betalen van een permit rijd je nog zo’n 3 km door. Bij aankomst loop je tussen de robben door naar een uitkijkpunt. Er liggen duizenden robben in het zonnetje te luieren. Iets verderop zwemmen er robben in de oceaan. Het wandelpad van hout, loopt over en langs de robben. 

Wij hadden een kampeerplaats geboekt in Brandberg bij de White lady lodge. Brandberg is een grote berg/rots in de woestijn. Je kan hier een tour boeken voor de volgende dag, waarbij je op zoek gaat naar de woestijn olifant. In de avond komt er een groep Damara’s bij elke kampeerplek zingen en dansen. Het Damara-volk is één van de 11 volken in Namibië. 

Dag 18 Brandberg

Je kan in de buurt de ‘white lady’ bezoeken. Dat is een rotstekening in de Brandberg. Je gaat er met een gids heen. De wandeling is een uur heen en een uur terug, door de mooie natuur van de Brandberg. De Brandberg is ooit ontstaan als gestold magma, miljoenen jaren geleden. In het gebied ligt de hoogste berg van Namibië, zo’n 2550 meter hoog. De gids stopt bij een aantal bomen en planten en geeft daar uitleg over. ‘De White lady’ is een tekening van een wit persoon in een grot.

Daarnaast staan allerlei dieren getekend en jagers. Degene die de tekeningen ontdekte dacht dat het een blanke dame was, maar in werkelijkheid was het waarschijnlijk een jager, die wit geverfd was. 
In de middag vertrekt een tour richting de woestijnolifanten. 

Dag 19: White lady lodge- Madisa campsite ca 100 km

De Madisa Campsite ligt in de buurt van Twyfelfontein, daar zijn beroemde rotstekeningen, die op de Unesco world heritage lijst staan. Rond zonsondergang kan je de hoge rots opklimmen om het uitzicht te bewonderen. Deze rots is zo’n 100 m hoog. Het is een pittige klim, maar het uitzicht waard. 

Dag 20: Madisa campsite- Camp Aussicht 300 km

Twijfelfontein is zeer de moeite waard om te bezoeken. Toen blanke boeren zich hier wilde vestigen in het verleden, wisten ze niet zeker of er een bron was. Vandaar de naam Twyfelfontein. In het gebied zijn allerlei rotstekeningen ontdekt. Het verschil met Brandberg is dat deze tekeningen zijn gegraveerd in het zandsteen en bij Brandberg zijn ze geverfd, want die steen was veel harder. De tekeningen zijn zo’n 2000- 6000 jaar oud en zijn afkomstig van de San-nomaden. Zij waren jagers/verzamelaars en lieten door de tekeningen aan elkaar weten welke dieren zij zijn tegengekomen. Een gids leid je rond.

Na de rondleiding kan je naar een rots klimmen met een overhangende punt, die lijkt op een leeuwenbek.

Rijdt dan 2 km verder naar de ‘organ pipes’. Dit zijn stenen, die de vorm hebben van orgelpijpen en naar ‘burned mountain’, die eruit ziet alsof er een grote brand heeft gewoed.

In de buurt is ook Damara museum dorp. Hier kan je zien hoe een Damara volk vroeger leefde. 

250 km verderop ligt Camp Aussicht. Nadat je bent afgeslagen bij het bord langs de weg rijd je wel 10 km door de wildernis over een hobbelig zandpad. Je twijfelt of dit wel de goede weg is. Boven op de berg, is de camping, die er wat sjofel uit ziet. Marius, de eigenaar spreekt Nederlands, omdat zijn grootouders Nederlands waren. Hij is ook deels Duits. 

Dag 21 Camp Aussicht

Op deze camping neem je een bijzondere douche. Je moet eerst een vuurtje stoken onder een ketel. Na een half uurtje heb je dan warm water. Je laat warm water in een emmer lopen en je gooit dat water in een douche-emmer, die aan het plafond hangt.  

Je kan om 5 uur meegaan met een tour naar de kopermijn. Marius was namelijk 35 jaar geleden begonnen met het maken van de mijnen om te zoeken naar stenen. Hij heeft hiervoor jaren met een drilboor in de rotsen geboord. Er zijn 3 gangen van wel 25 meter diep. In mijnen vond hij stenen met kopersulfaat en kwarts. Deze stenen verkocht hij dan aan stenenverzamelaars en sieradenmakers. Over het hele terrein liggen blauwe stenen. In een mijnschacht in zijn ook een groot aantal vleermuizen. 

Je kan ook dineren met Marius en een aantal andere gasten en vrijwilligers. Op een gegeven moment komen er twee stekelvarkens binnen gewandeld. Zij krijgen elke avond eten van Marius. 

Dag 22: Camp Aussicht- Kunene River Lodge 300 km

Vandaag rijdt je verder naar het noorden van Namibië. Na 80 km kom je bij de stad Opuwo. Deze stad is vooral een stad om boodschappen in te slaan, te pinnen en benzine te tanken, voordat je weer verder de verlaten streek in rijdt. Je ziet mooi uitgedoste Herero- vrouwen en Himba’s. De Himba’s zijn een volk die zich nog zeer traditioneel uitgedost zijn. De vrouwen zijn rood/oranje ingesmeerd en hebben lange vlechten. Zij hebben veel sieraden om en zijn alleen van onderen bedekt. In Namibië worden zij als ‘wilden’ beschouwd. 

Na Ruacane, dat bekend staat om zijn watervallen, die niet meer bestaan vanwege een dam en een waterkrachtcentrale, rijd je verder over een zeer ruige gravelweg van 35 km lang.

Bij de Kunene Rive lodge kampeer je vlak langs de rivier. Zorg er weer voor dat je niets buiten hebt staan, vanwege de apen. Je kan diverse tours boeken zoals een een sundowner tocht over de rivier of een bezoek aan een Himba-dorp 

Met de sundowner vaar je met een open bootje over de Kunene-rivier. Je kan krokodillen zien en de zonsondergang vanaf Angola bekijken met een drankje erbij. 

Dag 23: Kunene River 

Voor het bezoek aan een Himba familie word je door de manager met een gids bij de familie afgezet zo’n 5 km verderop. Deze familie krijgt een deel van het geld dat je betaalt voor deze excursie. Je komt bij een kraal met een aantal hutjes en kleinere kralen waar ze hun geiten in houden. Je magen rondlopen en foto’s maken van de familie.

Je wordt ook meegenomen naar een hut, gemaakt van takken en dicht gesmeerd met mest en modder. De vader van het gezin is 67,

zijn dochter is 47 en laat zien hoe de rode poeder wordt gemaakt, waar de vrouwen zich mee insmeren. Ze is traditioneel gekleed met grote vlechten, sieraden en ontbloot bovenlichaam. Er lopen ook een aantal kinderen rond, die haast niets aan hebben en bedekt zijn met stof van het spelen.

Ook laten ze zien welke gebruiksvoorwerpen ze hebben gemaakt, laten ze zien hoe ze maispap maken en waar en hoe ze hun koeien melken.

Dag 24: Kunene River Lodge- Onguma lodge (Etosha) 400 km

Na een lange tocht door een meer bewoond gebied kom je Op een gegeven moment bij de noordingang van het Etosha park. Het beroemde National park van Namibië. Na de ingang zie je direct allerlei dieren zoals zebra’s, Oryxen en Struisvogels. De Zebra’s staan midden op de weg en kijken je schaapachtig aan.

Het is vanaf de noordingang zo’n 60 km naar Namutoni, waar je nog het entreekaartje moet betalen. Wij hadden een plekje op de Ongame, Tomboti campsite net buiten het park geboekt voorbij de oost-ingang. De campsites in het park zijn al heel vroeg volgeboekt. Je mag geen vlees het park uit nemen en daarom wordt je koelkast gecontroleerd. Houdt daar dus rekening mee, als je net je boodschappen hebt gedaan. Bij de receptie van de camping kan je even zwemmen, internetten en een drankje drinken. Je had daar een mooi uitzicht over een poel, waar steenbokjes, kudu’s en veel parelhoentjes lopen. 

Dag 25 en 26: Onguma lodge- Halali campsite 75 km

Vanaf de camping rijd je zo Etosha National Park weer in. Met een kaart, die je bij de ingang krijgt krijg je een goed overzicht van alle wegen en drinkplaatsen. Het is ook leuk om met een dierenoverzicht de dieren op te zoeken en aan te kruizen.

De Halali campsite ligt midden in het park en is van de NRW (Namibian Wildlife Resorts). Je kan vanaf de camping makkelijk in het park rondrijden om wildlife te spotten, zeker bij zonsondergang kan je mooie foto’s maken. Er is een grote witte zoutvlakte. Dat lijkt wel een maanlandschap. Let wel op de tijd, want om 18.40 sluit de toegangspoort van de camping. 

De camping heeft ook waterhole. Daar kan je lekker in stilte om je heen kijken naar dieren, die willen komen drinken. Etosha is half zo groot als heel Nederland en met al die grindweggetjes, kan je uren rondrijden. 

Dag 27: Halali campsite- Ghaub guestfarm 250 km

Vanaf de camping is het 75 km door Etosha NP richting de uitgang. Onderweg zie je nog allerlei dieren.

Vervolgens reden we over de geasfalteerde B1 naar het zuiden. Let op: Wij moesten voor een politiecontrole aan de kant. We kregen te horen dat we altijd ons licht aan moesten hebben. We kregen een boete van 250 Namibische dollar (zo’n €17). De wet is echter net van kracht gegaan en geldt deze nog niet voor toeristen. 

De inheemse bevolking dacht dat Lake Otjikito geen bodem had. Later hebben wetenschappers ontdekt dat het meer zo’n 55-70 meter diep is. Het meer is vooral beroemd geworden, omdat de Duitsers toen zij zich terugtrokken in 1915 er allerlei wapentuig in hadden gegooid, zodat het niet in handen zou vallen van het oprukkende Zuid-Afrikaanse leger. Heel veel van die spullen zijn inmiddels opgedoken en liggen in een museum in Tsumeb. 

De Ghaub Guestfarm ligt in een driehoek tussen Tsumeb, Grootfontein en Otavi. In het zuiden van deze driehoek liggen de Otavi mountains. Dit gebied is groen, omdat het er meer regent dan in het platte noorden. Er is daarom veel landbouw en mijnbouw. De streek is welvarend en ligt erg mooi tussen de bergen. Ghaub guestfarm ligt erg mooi en heeft een aantal huisjes en 3 kampeerplaatsen. Achter het zwembad is een weide met een uitkijkpunt. Daar hebben wij neushoorns gezien.

Dag 28 Ghaub Guestfarm

Om de omgeving te verkennen kan je naar Grootfontein. Vlakbij deze stad ligt een bron, vandaar de naam. Er is een fort uit de Duitse tijd. Daarin is een museum, met allerlei oude gebruiksvoorwerpen en een stukje geschiedenis van de regio. Heerlijk kleinschalig. 

Je kan daarna dorrijden naar de Hoba meteoriet. Deze meteoriet is de grootste die ooit op aarde is gevonden en bestaat voornamelijk uit ijzer.

Vervolgens kan je door een vallei met de Tiger Gorge terug rijden naar de camping. 

Dag 29: Ghaub Guestfarm- Windhoek 450 km

Vandaag is de laatste rit met de auto. Bij het hotel kan je spullen uitladen en de auto weg brengen naar de verhuurder. Een medewerker van Caprivi carhire brengt je vervolgens weer terug. In Windhoek kan je de stad bekijken en souvenirs kopen. In het Namibia craftcentre, zijn 3 verdiepingen met allerlei souvenirs. Op Independance avenue zijn een aantal koloniale huizen en nog meer leuke winkels. De Christuskerk is een karakteristieke koloniale kerk, die tussen de torenflats uitsteekt. 

Op de laatste dag wordt je weer opgehaald door de autoverhuurder om naar het vliegveld te gaan. Wij vonden dit een zeer indrukwekkende reis. De vlucht en autohuur zijn de grootste kosten posten en al het andere kan je zo duur maken als je zelf wilt. Als je in lodges en hotels overnacht kan je natuurlijk ook een kleinere auto huren, zonder kampeerspullen en tent.

Tips:

• Voor glutenvrije tips: https://captureplaces.com/glutenvrij-namibie/
• Rijd in Namibië met je lichten aan. Als een agent je een bekeuring geeft vraag altijd om een afschrift, anders moet hij maar meerijden naar het volgende politiebureau of bel de autoverhuurder.
• Controleer de banden goed, voordat je de auto meeneemt. Anders is het risico op lekke banden groot. Wij hadden 3x een lekke band, maar andere Nederlanders die we het eind spraken hadden er geen een gehad.
• Koop de stekker voor Namibië gewoon in de eerste supermarkt. De wereldstekkers uit Nederland kan je niet gebruiken.
• Het Commorant hotel in Luderitz, moet je boeken. Deze is fantastisch.
• We pinden op de eerste dag veel geld, maar je kan op veel adressen met een creditcard en zelfs met je pin betalen. Houd er wel rekening mee dat je soms bij de benzinepomp conatct moet betalen.
• Er zijn op veel plekken security. Ze willen op je auto letten. Je hoeft hen niets te geven, maar als je dat wel wilt dan is 5 of 10 Namibische dollar genoeg (€0,30-0,60).
• Het kan flink koud zijn in het zuiden. Je kan voor €3,- een dikke zachte deken kopen bij de Pep. Dan heb je gelijk een leuk souvenir.